မငုိပါနဲ႕ အေမရယ္
================
ေႏြေနပူျပင္း၊ နံနက္ခင္း၀ယ္၊
ရပ္တြင္းစဥ္လုိက္၊ သပိတ္ပုိက္လုိ႕၊
ငုိက္စုိက္ေခါင္းမွာ၊ ထီးမပါနွင့္၊
ဗလာဖိနပ္၊ မၾကည့္ရက္တယ္၊
လူထြက္ပါလား၊ သားေလးရယ္၊
မီးေတာင္အလား၊ ထုိစကားျဖင့္၊
သနားပိုပို၊ မ်က္ရည္ယုိကာ၊
အေမငိုလို႕ေနပါတယ္။
မုိးသည္းထန္ျပင္း၊ နံနက္ခင္း၀ယ္၊
ရပ္တြင္းစဥ္လိုက္၊ သပိတ္ပုိက္လို႕၊
ခုိက္ခုိက္တုန္ကာ၊ ထီးမပါနွင့္၊
ဗလာဖိနပ္၊ မၾကည့္ရက္တယ္၊
လူထြက္ပါလား၊ သားေလးရယ္၊
မုိးၾကဳိးသံလား၊ ထိုစကားျဖင့္၊
သနားပုိပို၊ မ်က္ရည္ယုိကာ၊
အေမငုိလို႕ေနပါတယ္။
ေဆာင္းနွင္းဒဏ္ျပင္း၊ နံနက္ခင္း၀ယ္၊
ရပ္တြင္းစဥ္လိုက္၊ သပိတ္ပိုက္လို႕၊
ခိုက္ခုိက္တုန္ကာ၊ စြပ္ဗလာနွင့္၊
ရင္မွာက်င္တက္၊ မၾကည့္ရက္တယ္၊
လူထြက္ပါလား၊ သားေလးရယ္၊
တုန္တုန္ရီသား၊ ထုိစကားျဖင့္၊
သနားပိုပို၊ မ်က္ရည္ယုိကာ၊
အေမငိုလို႕ေနပါတယ္။
အေမေမြးထား၊ ဒီခ်စ္သားသည္၊
ဘုရားျမတ္စြာ၊ သာသနာတြက္၊
ေကာင္းစြာသာသနာ၊ ျပဳေနတာမို႕၊
ရင္မွာပီတိ၊ ဂြမ္းဆီထိကာ၊
က်သည့္မ်က္ရည္၊ သုတ္လိုက္ပါ၊
အေမ့ေက်းဇူး၊ ျမင့္မုိရ္ဦးကို၊
အထူးမြန္စြာ၊ ျမတ္ဓမၼာျဖင့္၊
ေကာင္းစြာၾကည္ညုိ၊ သားဆပ္လိုသည္၊
မငိုပါနဲ႕အေမရယ္။ ။
၄င္းကဗ်ာသည္ အေမနွင့္ တကြ
Online ေပၚမွ မိခင္မ်ားႏွင့္
သာသနာ့မိခင္ျဖစ္သည့္
ဆြမ္းဒကာမအားလုံးသို႕ ရည္ညြွန္းပါသည္။ ။
credit
No comments:
Post a Comment